Szablon

Witam ponownie w ten piękny, burzliwy wieczór!
Proszę was o radę.
Znalazłam dzisiaj fajny szablon, ale zastanawiam się czy będzie tu pasować.
 > > SZABLON < <
Powiedzcie , czy mam zmieniać. ;)

Rozdział 8

Dzisiaj nowość! Piszę , tak powiem notatki na początku! >.<
Dziękuje radom Christiny i Lily! Próbowałam pisać w czasie teraźniejszym, ale nie wiem jak mi wyszło.
Więc zapraszam do czytania! <3
(PIOSENKA)

~~~

Rozdział 8

Róg obfitości znajduje się na samym środku placu. Ale zamiast zacnej budowli rogu, znajduje się tam pomnik olimpijskich bogów: Aresa- boga wojny który trzyma miecz,  Ateny- bogini mądrości która trzyma oszczep i tarczę i Artemidy- bogini łowów , która strzela z łuku. Wokół pomnika porozrzucane są bronie- najlepsze przy samym pomniku, a najgorsze albo nawet plecaki bez broni – przy samych trybutach.  Za placem widać starożytne i greckie budynki, a za mną jest brama, która prowadzi na schody kierujące do lasu. Arena przypomina mi Akropol. (zaa dużo mitologii o.o ~Slendy)

-…40, 39.- liczy głos

Spoglądam na Bellę, która kiwa głową do Johnatana i do mnie. Nie widzę Tridoxa, prawdopodobnie znajduję się po drugiej stronie pomniku.

-…31, 30.- przygotowana do biegu zaczynam świdrować wzrokiem po broniach. Prawie na samym środku zauważam dwa topory. Słodko

-…25, 24, 23.- Bella ma pewnie chrapkę na miecz , z tarczą, Tridox na miecz lub łuk, a  Johnatan na maczugę, która wystaje na samym początku ‘’rogu obfitości’’. Patrzę na pozostałych towarzyszy. Po mojej prawej stronie stoi  Jasmin. Jak miło.

-…19,18…- po mojej lewej stronie stoi chłopak z czwórki.- …15,14,13…

Ustawiam pozycję do biegu

- …10, 9…- ciekawe czy rodzice mnie oglądają…-…8,7…

SKUP SIĘ!

-…6,5,4,3,2,1!

Wyskakuję z tarczy i biegnę. Zauważam , że zaczęła mnie doganiać Jasmin, więc na wszelki wypadek walnęłam ją w twarz. Poleciała krew, bo mam miejscami czerwoną dłoń.  Dobiegam i biorę topory. Szybko się rozglądam i rzucam jeden topór do chłopaka z czwórki. Prosto w twarz, idealnie między oczy. Szybko podbiegam do trupa, obraniając się w tym samym czasie toporem i wyrywam z jego głowy broń. Jednak ktoś przeciął mi ramię nożem.

-Nie!- słyszę i od razu spoglądam na róg. Chłopak z Jedynki przebił Jasmin mieczem. Ale to nie to przykuło mi uwagę. Ktoś się rzucił na Jedynkę. Noel- który również dostał i upadł tuż obok Jasmin. Zauważyłam , że chłopak jeszcze żyje, więc podbiegłam o tyłu do chłopaka z Jedynki i poderżnęłam mu gardło.

-Witaj.- mówię ,kucając koło  Noela , który płakał. Płakał przez to ,że Jasmin nie żyje i że on sam umiera.-To takie romantyczne , że postanowiłeś uratować Jasmin. Wiec , że też cię lubiłam i się nad tobą ulituję , byś nie musiał cierpieć. Jeżeli wygram te Igrzyska wspomnę o twoim rycerstwie. A teraz żegnaj.- mówiąc o wbiłam mu w serce siekierę. Chłopak przez chwilę patrzył na mnie z wyrzutem, aż w końcu uszło z niego życie. Szkoda

Ktoś za mną był. Wstałam i odwróciłam się. Spostrzegłam Bellę, która na to wszystko patrzyła.

-  Szkoda, taki fajny chłopak był.- powiedziała i zaczęła zbierać łupy.

Nawet nie zauważyłam , że podczas mojego ostatniego dialogu z Noel’em, skończyła się walka. Ci co przeżyli - uciekli. Jonatan i Tridox liczyli trupy ,a  Bella zbiera jedzenie w jedną kupkę. Zamiast dołączyć do dziewczyny, zaczęłam spoglądać na tych co zginęli. Przy pomniku spostrzegłam ciało Rebbeci z strzałą w plecach, a przy bramie Braiana, który ma dziurę w brzuchu. Myślę , że to sprawka Giny. Dalej już nie patrzyłam, bo ciekawiły mnie bronie. Znalazłam kołczan i łuk, dużo mieczy , noże i jeden trójząb.

-Ej, Sophi!- krzyczy Bella i odwracam się. Coś znalazła.- Łap!

Złapałam coś. To… jabłko. Czy ona sobie ze mnie kpi?

- Nie masz czegoś na ramię?-  pytam się jej podchodząc.

-Tylko bandaże.- mówi podchodząc do mnie z białą kulką, która po rozwinięciu okazała się białą tkaniną. Zaczęła mi zawiązywać wokoło rany.- Jak coś znajdę to ci powie…

-EJ! Słuchajcie kto zginął!- krzyczy Tridox machając do nas ręką.- Patrzcie. Ktoś ubił chłopaka z Jedynki.- pokazuje palcem na ciało.- I jeszcze ta dziewczyna z Dwunastki i jej kochanek.- I tam jeszcze jest chłopak z  dziesiątki…

Urwał, bo Bella spojrzała na niego spod łba.

-To może ja pójdę zobaczyć, co robi Johnatan…- mówi i biegnie do chłopaka , który właśnie zakładał kaptur i szedł w kierunku bramy.

-A ty dokąd?!- krzyczę.

-  Idę zobaczyć , czy nie ma nikogo w pobliżu. Idziesz ze mną?- pyta się Tridoxa, a Dziewiątka od razu potakuje i idzie po broń.- Wy pilnujcie łupów. Niedługo wrócimy.- mówi na odchodnym.

Bella nadal patrzyła osłupiała na sprzymierzeńców, a ja podeszłam do pomnika i usiadłam pod nim.

-A ty co robisz?!- mówi z wyrzutem, kiedy sięgam po wodę.

-No co?! Chcę się napić bo walce. Jestem zmęczona i w ogóle nie wierzę  , że przeżyłam. Więc daj mi spokój i siadaj koło mnie.- mówiąc to usłyszałam huk. Huk z armaty. I to dużo.

Aż siedem.  Siedem osób poległo w walce.

Kiedy już się nasiedziałam, wstaję i podechodzę do kupki z broniami, w której zaczęłam grzebać. Znajduję nóż, który wkładam  za pasek , kuszę którą przekładam  przez pasek na plecach i jakieś kulki.

-Co to jest?- pytam się podchodząc do Belli.

-To są bomby dymne. Weź wszystkie , bo już każdy z nas kilka wziął. Zawsze się przydadzą.

Wkładam kilka do otworów w pasku, które zamykają się na rzepy.

HUK! Armata wystrzeliła.

Odwracam się w kierunku bramy i zauważam chłopaków. Prawdopodobnie kogoś upolowali , bo niosą plecak.

- Musimy znaleźć jakiś miejsce do spania.- mówi Tridox.

-A co niby zrobimy z TĄ- tutaj pokazuję na cały plac- kupą jedzenia i broni?

Tridox dalej nic nie powiedział. 

-Możemy przecież zrobić schronienie w tych budynkach. Nie ma szyb, więc w każdej chwili możemy atakować.- mówi Bella i pokazuje na piętrowy dom, przy Rogu Obfitości.

-Dobry pomysł.- mówi Johnatan i bierze jabłko.- Niech ktoś pójdzie po drewno. Zrobimy ognisko.

-Ja pójdę.- mówię i biorę topory. Schodzę na dół i zauważam poduszkowiec, który właśnie się oddalał. Chyba przyleciał po łowy Johnatana i Tridoxa.  Skręcam w prawo- do lasu.  Wchodzę trochę w las i zaczynam rąbać.

Odwracam się. Coś usłyszałam.

Najpierw zaczęło dyszeć, potem kopać w ziemię a na końcu wyskoczyło zza drzew. To byk , który stoi na nogach i jest ode mnie większy prawdopodobnie o 50 centymetrów. Zmiech w roli Minotaura.

Od razu sięgam po bombę dymną i rzucam ją w Minotaura, lecz to nic nie pomogło.

-Bella!.- krzyczę  biegnąc po schodach. Nie pojawiła się.

-BELLA! Pomoc…!- Minoatur łapie  mnie za nogi i wywala mnie na ziemię. Najlepsza okazja jaka mogła mi się trafić w życiu. Sięgam  po nóż i wbijam Zmiechowi w brzuch. Pokracznie wstaję  i zaczynam biec. To go na chwilę spowolni.

Biegnąc, zauważyłam, że ktoś się wyłania z bramy. 

- Co się stało?! – pyta się Tridox biegnąc z resztą ekipy.- Czy to jest Minotaur?!

-Raczej Zmiech!.- mówię – Trzeba coś z nim zrobić , bo jeszcze żyje. – Tridox sięga po strzałę, lecz powstrzymuję  go.- Nic mu tym nie zrobisz. Ledwo mu skórę przecięłam nożem.

-Musimy go zabić razem.- wpada na pomysł  Bella.- Czekajcie!- i pobiegła do kupy broni.

Wyjęła z niej kilka noży, cztery oszczepy i tarcze.

-Macie, każdy po jednym, a noże weźcie dwa.

Powoli podchodzimy do byka, i go okrążamy. Po kolej go drażnimy oszczepem. W końcu Johnatan przebija mu brzuch oszczepem i Minotaur znika. Tak po prostu. Nie rozleciał się, nie upadł ani nawet się nie roztopił. Rozpłynął się w powietrzu. Jedyne co po nim to oszczep i mój nóż.

-Chodźmy już, nie jest tu bezpiecznie.- mówi Bella i prowadzi nas do Rogu. Jedyny Tridox wrócił po moje drewno.

Układamy kamyku w kółko i Tridox ustawia tam drewno. W jednym z plecaków znajduję  zapałki, którymi rozpalam ognisko. Natychmiast robi się cieplej, ponieważ już zaczęło zachodzić słońce.

Po upływie kilku minut, kiedy niebo się już do końca ściemniło ukazuje się godło Panem na niebie i zagrzmiał hymn. Pokazywano zmarłych trybutów. Pierwszego pokazano chłopaka z Jedynki, potem Noel’a. Następnie chłopaka  z Trójki, parę trybutów z Czwórki,  Braiana z Szóstki , chłopaka z Dziesiątki i Jasmin. Mało osób zginęło. Musimy to nadrobić.

Po godzinie zgasiliśmy  ognisko i zabezpieczyliśmy rzeczy. Przy bramie zawiązaliśmy niewidoczną żyłkę ( by ktoś się potknął) i każdą kupkę obwiązaliśmy siatką , do której przyczepiliśmy jakieś dzwoneczki, które Bella znalazła w plecaku. Jeżeli ktoś to będzie chciał ukraść, to na początku musi się uporać z tym, by nas nie obudzić. Bierzemy śpiwory ,   wchodzimy do budynku i oznaczamy Tridoxa na warte . Zajmuję miejsce w kącie, rozwijam śpiwór i zasypiam.

Przeżyłam. Jestem z siebie dumna. Jednak co raz mniej podoba mi się arena

(Obraz nie jest mój, znalazłam go w Google ^^)